lunes, 8 de agosto de 2011

Irati, impresiona.

Bien el día se ha levantado nuboso y con chirribiri, pero lo positivo de esto es que los paisajes son más bonitos, las fotos quedan mejor. En Roncesvalles ya os podéis imaginar que soy uno de los últimos en abandonar el hotel, la gente esta emocionada para iniciar su Camino de Santiago... Hay que dolor de pies que os esperan... Me he fijado ayer y hoy en el desayuno y la mayoría de peregrinos estrenan zapatos... Ya veréis ya!!! No saben que no se puede estrenar zapatos para una macroexcursión????Bueno yo a lo mío... Hoy un desayuno a lo campeón: jamón dulce, jamón serrano, queso, melón, zumo de naranja, cereales y el café... Listo para salir en bici.Al poco de abandonar Roncesvalles entro en las proximidades de Irati, poco a poco voy viendo como el bosque se transforma en una masa verde especial... Entro en la zona de Irati, rodeo el embalse y es impresionante la energía de vida que transmite este bosque o selva. Hoy con lo empapado de vida forestal que a entrado por mis ojos seguro que he eliminado toda la estupidez que acumulo del día a día de la vida moderna... Seguro que mi alma más limpia esta, la pena que poco durara, seguro que será entrar a la vida normal y alguien rápido jodera mi paz interior que ahora tengo.Después de Irati, subo por una pista que esta prohibida a los vehículos motorizados...( Recordes Aureli!!!)Llego arriba y hay un refugio en el que me paro para comer. Estoy en el puerto de Larrau en su vertiente espanyola. Este mítico puerto fue el que desgraciadamente cambio o rompió la cadena de cinco Tours conseguidos por el grandioso Miguel Indurain. Siempre que los que somos del mundillo del ciclismo, tenemos este puerto la imagen de Indurain, sin poder aguantar el ritmo de los primeros, algo que nos acostumbramos a no ver.Siguiendo en lo mío, casi todo el resto de tramo ha sido por carretera, ha excepción entre el pueblo de Isaba y Zuriza, donde he seguido una pista... Aquí me ha tocado pringar de nuevo en un tramo donde he tenido que hacer a pie. Ese tramo era de un bosque encantado, unos arboles fantasmagóricos y un silencio extraño ... Vaya que si aparece alguien en ese tramo seguro que me cagooooo!!!!De regreso a la carretera y ya solo pasar por el estrecho de la carretera que va de Zuriza a Anso, con unas vistas impresionantes en la vertiente izquierda.Estoy en Anso, ducha, colada y paseo por el pueblo. Ahhh y he comprado queso de oveja, lonchas de pavo, atún, zumo y mañana pan... Me voy hacer una merendola mañana entre montes que seré la envidia de todos!!! Eso si, con permiso de la meteo.Saludos y que vaya bien la jornada laboral!!!! Hay que levantar el pais!!!
Km: no se, con la lluvia no tengo medidor de distancia.

Horas de excursión: 8horas con 34 min.

2035 m ascendidos.

5141 kcal consumidas.

3 comentarios:

  1. Francesc!
    Encuentro a faltar la Marin. Ha sido la primera sorpresa al visitar el blog... esperaba ver la legendaria Marin de cromoly. Supongo que todo tendrá una explicación y que al final todos tarde o temprano nos hemos rendido a la bondades masa expresada en kg que ofrece el carbono. La verdad, es que leyendo tus comentarios corroe una envidia sana. Porque, creo, que somos muchos los que pensamos en hacer alguna vez una de estas aventuras, pero por un motivo u otro, nunca nos lanzamos! Bueno compañero, espero que disfrutes tanto o más como en tú aventura griega de las bondades del Pirineo. Nos vemos a la vuelta, tenemos una quedada pendiente!
    Raúl

    ResponderEliminar
  2. Animo! Francesc que envidia; sin prisas, sin movil y disfrutando de la bici. Animo campeonisimo!
    Gustavo

    ResponderEliminar
  3. Disfruta al maxim!!!! Dimarts: la yuca amb aigua i menjar. Me la he trobat amb els llabis pintats, tota arreglada i m'ha dit que tornis aviat... Et troba a faltar. Petons

    Lo cunyat

    ResponderEliminar